Eski kanaviçeler,tabii ki değerlerimiz ve milletçe ortak zevklerimiz.Benim için bu yönden kıymetli.Kullanılan renkler,desenler ,hayal güçleri bizi oluşturuyor.Üstünde yaşanmışlıkların izi var.
Şimdi bomboş bir odada sahiplerinin gelmelerini bekliyorlar.Sizlere birkaç model,sevgilerle.
Merhaba,Banu Hanım'dan haber almaya çalışırken blogunuzla karşılaştım. Edebiyat ve Türkçe öğretmenliğinden emekli olmanız, kanaviçeler,çiçek sevginiz kendimi size yakın hissetmemin sebepleri oldu. Edebiyat ve Türkçe öğretmenliği serüvenini ben de yirmi sekiz yıldır yaşayan bir emekli adayıyım. Ne dersiniz alışabilecek miyim?..
YanıtlaSilHoşgeldiniz,değerli hocam.Ne kadar ortak noktamız varmış,inanamıyorum.Her şey sağlıkla,sıhhatle olsun diye düşünüyorum.Emekli olabilmek de nasip işi.Alnımızın akıyla görevimizi tamamladık.Bu da çok önemli.Emekliliği değerlendirmek de önemli.Alışırız inşallah.Sevgilerle.
Sil